Czym jest hiperbaryczna terapia tlenowa?
Hiperbaryczna terapia tlenowa określa zabieg, podczas którego pacjent przebywający w komorze hiperbarycznej oddycha czystym tlenem w warunkach podwyższonego ciśnienia.
Tlen w wysokim stężeniu, w zależności od poziomu ciśnienia i czasu trwania zabiegu, wywołuje różne w swych konsekwencjach efekty: metaboliczne, fizyczne jak i kliniczne. Jak wiadomo, z płuc tlen przedostaje się do krwi. Czerwone krwinki (erytrocyty), które transportują tlen, są już podczas oddychania w normalnych warunkach ciśnieniowych prawie całkowicie nasycone tym gazem i nie są w stanie pobrać go w jeszcze większej ilośći. Jednak poprzez podwyższone ciśnienie tlen zostaje w osoczu krwi fizycznie rozpuszczony - można to porównać z rozpuszczonym kwasem węglowym w zamkniętej butelce wody mineralnej. W porównaniu do oddychania w normalnych warunkach, w czasie hiperbarycznej terapii tlenowej we krwi może być transportowane nawet 20-stokrotnie więcej tlenu. Co ciekawe, ciśnienie krwi człowieka pozostaje wtedy bez zmian. Tętno maleje, częstotliwość oddychania się zmniejsza. Następuje obwodowe zwężenie naczyń krwionośnych. To wszystko jednak nie dotyczy niedotlenionych tkanek, których ukrwienie się poprawia. Znaczenie hemoglobiny przy transporcie tlenu traci na wartości, a w związku z tym zmienia się również sposób jego rozprowadzania w organizmie. Aktywność enzymów ulega zmianie, powstają nowe naczynia krwionośne (angiogeneza).
